BollenPraat
In BollenPraat gaan we in gesprek met professionals die actief zijn in de bloembollensector.
Terug naar haar roots, Sylvia Pennings van Tulip Experience Amsterdam
Voor deze Bollenpraat ben ik in gesprek met Sylvia Pennings, manager van Tulip Experience Amsterdam in Noordwijkerhout. Ze ontvangt me in het museum dat nu door corona gesloten is en geeft een korte uitleg op wat er te zien is (zie kader). Ze is ontzettend enthousiast en vertelt dat het bloed, zweet en tranen heeft gekost om dit te bereiken, maar dat ze trots is op het resultaat. En dat mag ook wel, want de familie Pennings heeft een nieuwe attractie toegevoegd aan de Bollenstreek. Tulip Experience Amsterdam heeft niet alleen een museum, maar ook een grote showtuin van 10.000 m2.
Wilde je in de bollen werken of wilde je er juist niets mee te maken hebben als kind van een bollenfamilie?
Vanaf mijn 9e kluste ik al bij in het bloembollenbedrijf van mijn vader. Hele zomers pellen, koppen in de meivakantie, klusjes in de schuur, ik vond het heel leuk. Een toekomst in het bollenbedrijf zag ik toen niet echt zitten, dus heb ik communicatie gestudeerd en 10 jaar in de evenementensector gewerkt. Dat was supergaaf, tot dit op mijn pad kwam. Mijn vader is in 2019 gestart met de “Tulip Experience Amsterdam”. Hij heeft jaarlijks veel schade in zijn velden doordat mensen zomaar het veld oplopen om tussen de tulpen foto’s te nemen. Hij heeft zich ook ingezet voor het initiatief “Enjoy Flowers, Respect our Pride”. Een initiatief om mensen te weren van de bollenvelden door uit te leggen waarom dat niet mag. Hij constateerde een gebrek aan kennis en is ook daarom de Tulip Experience Amsterdam gestart: een museum en informatiecentrum over bloembollenkwekersvak en een grote selfie/showtuin. In het museum wordt de reis van de tulp toegelicht, maar ook de hoeveelheid aan werkzaamheden die nodig zijn voordat er een veld bloeiende tulpen staat en door de showtuin mogen de mensen wel lopen om foto’s te nemen. Hij heeft mij gevraagd manager te worden en na slechts 2 minuten bedenktijd heb ik ja gezegd. Het voelt als een logische stap voor mij. Ik woon in Amsterdam, maar mijn hart ligt nog altijd in de streek en ik kom met plezier ieder weekend nog hier. Het voelt als thuiskomen. De streek blijft aan me trekken. Het is zo bijzonder wat er gebeurt met alle velden, het strand, de gezelligheid, de gemoedelijkheid. Ik ben dolgelukkig dat ik deze stap heb genomen. Het voelt goed en het is fijn dat we nu al open zijn met de showtuin, maar ik kan niet wachten tot volgend jaar en het moment dat we helemaal open kunnen. Om mensen te ontvangen in het museum waar zij zich kunnen verwonderen over de machines en het verhaal van de tulp, de binnen-pluktuin en de kunst.
Wat vind je het leukste aan je werk?
Het leukste vind ik dat mensen met een big smile naar buiten lopen, alle leuke foto’s die we toegestuurd krijgen en alle belletjes dat mensen zo’n leuke middag bij ons hebben gehad. De tulp is zo’n bijzondere bloem, zo veelzijdig. Iedere dag ziet de showtuin er anders uit. Je ziet alle mensen genieten. Het is jammer dat het museum nog niet open mag. Er is veel tijd gaan zitten in de ontwikkeling. Eerst moest de rode draad van het museum worden bepaald, toen informatie verzamelen en het controleren van die informatie waarvoor we veel mensen in de streek interviewden. Vervolgens alles naar de tekstschrijver, de vertaler en de vormgever. En dàn staat er wat! We balen ervan dat we niet open kunnen. We hadden de hoop wel voor scholen open te mogen, maar dat mag ook niet.
Jullie zijn een familiebedrijf, is dat makkelijk of moeilijk?
Ja, mijn opa zit nog op kantoor, mijn vader en neef doen de kwekerij, mijn ene zusje zit op kantoor en een ander zusje doet de socials van de Tulip Experience Amsterdam en samen met mijn moeder heb ik het museum neergezet. Het is heel bijzonder maar ook intens om met familie te werken. Je kent elkaar door en door en je zegt alles tegen elkaar, ook als iets niet goed gaat. Toch is het ook heel fijn, want het zijn collega’s, maar het is ook familie. Je ziet dat veel jonge mensen uit de bollenfamilies toch kiezen voor een andere loopbaan. Veel bedrijven stoppen omdat er geen opvolging is. Daarnaast is er ook nog het probleem met de ruimte. Het kwekersambacht is echt Nederlands, we wonen in het kleinste land van Europa, maar met het grootste areaal bollenteelt. De tijden veranderen.
Vragen mensen niet vaak of ze ook bollen kunnen kopen bij jullie?
Ja, dat wordt zeker veel gevraagd, dus hebben we een webshop ontwikkeld. In de tuin staat bij iedere soort een bordje met daarop de naam van de tulp en een QR-code. Via deze code kom je direct op de site en kun je die tulpenbollen bestellen die je in de showtuin hebt gezien. In oktober/november worden de tulpen dan geleverd, vers van het land en met 100% bloeigarantie. Met de bestelde bollen kun je bij jou thuis ook een Tulip Experience krijgen.
Waarom hebben jullie het Tulip Experience Amsterdam genoemd?
We wilden het een Nederlands karakter geven en ook voor de vindbaarheid is Amsterdam belangrijk. Noordwijkerhout klink niet echt internationaal. We hadden ook Holland kunnen doen, maar Amsterdam is ook Nederlands trots, dus vandaar Amsterdam. Vorige week kwam Tadić van Ajax langs. Was echt heel leuk, is een onwijs aardige man.
Ook al ben je hier eigenlijk net begonnen, maar wat doe je over 5 jaar?
Oh, dat is een goede vraag! Ik hoop dan niet meer de general manager te zijn maar de directrice die met een goed steady team ieder jaar een Tulip Experience neerzet. En dat iedereen weet wat de Tulip Experience is. Nu werken we nog aan de naamsbekendheid, maar ik hoop dat mensen dan een mega positieve associatie hebben met de Tulip Experience, zo van daar ben ik geweest of daar moet ik heen. Kortom, dat je voor de ultieme tulpenervaring in Nederland bij de Tulip Experience moet zijn. En verder het museum uitbreiden. Mijn droom is om een keer originele brieven van Carolus Clusius, die momenteel in de Hortus Botanicus liggen, tentoon te stellen en de afdeling kunst uit te breiden met echte kunst. Creatief denken vind ik het leukste wat er is en de mogelijkheden zijn eindeloos. Ik heb al een hele lange lijst liggen van dingen die we nog kunnen doen. Maar vooral heb ik zin om volgend jaar het verhaal van de tulp te vertellen, de kweker in het zonnetje te zetten, maar ook de bezoekers te informeren over de tulp, de werkzaamheden van de kweker en hun de mogelijkheid te bieden zelf een bosje tulpen te plukken en foto’s te maken tussen de tulpen in de showtuin.
Het museum toont via foto’s en infographics de reis die de tulp heeft afgelegd, vanaf de ontdekking in Kazachstan tot de huidige status als icoon van Nederland. En op interactieve wijze wordt uitleg gegeven over de cyclus van het bollenkweken aan de hand van nieuwe machines en oude objecten. De showtuin van 10.000 m2 met 1 miljoen bloeiende tulpen in 500 soorten biedt de ultieme gelegenheid om de beste foto’s tussen de tulpen te maken. In de indoor pluktuin kan zelf een bosje tulpen geplukt worden en in de kunsthoek wordt kunst tentoongesteld en verkocht. Er is een bioscoopje waar een film wordt getoond over het kweken van bollen in vroeger tijden en bij de farmers market zijn heerlijke streekproducten te koop. Er is een koffiecorner met Hollandse lekkernijen. Voor de kinderen is een avontuurlijke speurtocht samengesteld, waarbij zij spelenderwijs alles leren over de magische wereld van de tulp. Het is mogelijk een toegangskaartje te kopen met of zonder rondleiding en een schoolreisje naar de Tulip Experience is ook mogelijk.
Meer informatie: www.tulipexperienceamsterdam.nl.
Meer Bollenpraat
